نتایج یک بررسی کردن جدید و تو و تازه که توسط موسسه Pew Research انجام شده نشان می دهد دسترسی به اینترنت در جوامع در حال توسعه تاثیرات و همچنین اثرات قابل تاملی بر انظار و افکار عمومی دارد.

در سال شمسی های اخیر شرکت هایی مانند گوگل و همچنین فیس بوک جهت تسهیل دسترسی به اینترنت سرمایه گذاری‌های گسترده ای به عمل آورده اند و همچنین بدین منظور از ارسال بالن و همچنین پهباد به آسمان هم دریغ نکرده اند،ولی باید توجه داشت مشخض نیست که ساکنین کشورهای در حال توسعه آن اقدامات را مفید به حال خود می دانند یا خیر.

در صورتی که چه اینترنت برقراری ارتباط میان انسان ها را تسهیل می کند، ولی باید توجه داشت به جاسوسی حکومت ها از شهروندانشان کمک می کند و همچنین جهت تهدید به خشونت و همچنین دزدی و همچنین به خطر انداختن امنیت انسان ها هم قابل بهره بری و استفاده می باشد. علیرغم همه آن معظلات و مسائل و مشکلات اکثر اشخاص ترجیح می دهند باز هم به اینترنت دسترسی داشته باشند.

بررسی کردن های Pew Research نشان می دهد در جوامع در حال توسعه اکثریت ۶۴ درصدی شهروندان و مردم شهر و همچنین شامل افرادی که کاربر اینترنت نیستند می نامند اینترنت تاثیر مثبتی بر آموزش دارد. ۵۳ قسمت و بخش هم حس می کنند تاثیر اینترنت بر روابط انسانی مثبت می باشد.

۵۲ قسمت و بخش هم معتقدند تاثیر اینترنت بر اقتصاد مثبت می باشد. در مقابل تنها ۲۹ قسمت و بخش شهروندان و مردم شهر آن جوامع گفته اند که اینترنت تاثیر مثبتی بر مسائل اخلاقی داشته می باشد. ۴۲ قسمت و بخش پرسش شوندگان در آن جوامع اظهار داشته اند که تاثیر اینترنت بر اخلاق انسان ها منفی بوده می باشد.

البته افرادی که به اینترنت دسترسی دارند احساس بهتری نسبت به تاثیر فرهنگی و اجتماعی آن هم داشته اند. به عنوان نمونه ۶۵ قسمت و بخش از کاربران اینترنت در کشورهای در حال توسعه معتقدند اینترنت تاثیر مثبتی بر روابط فردی یا شخصی دارد، ولی باید توجه داشت آن رقم در مورد افرادی که کاربر اینترنت نیستند به تنها ۴۴ قسمت و بخش می رسد. ۶۰ قسمت و بخش اشخاص تحصیل کرده هم به آن تاثیر نظر دارند.

مهم‌ترین کارکرد اینترنت در مورد ۸۶ قسمت و بخش اشخاص برقراری ارتباط با دوستان و همچنین افراد خانواده می باشد و همچنین ۸۲ قسمت و بخش آنها از آن ابزار جهت حضور در شبکه های فرهنگی و اجتماعی بهره بری و استفاده می کنند. ۵۴ قسمت و بخش جهت مطالعه خبرهای جدید سیاسی، ۴۶ قسمت و بخش جهت مطالعه خبرهای جدید حوزه سلامت، ۴۲ قسمت و بخش جهت گرفتن اطلاعاتی در مورد حکومت یا سرویس ها و خدمات گوناگون، ۳۵ قسمت و بخش جهت کاریابی، ۲۲ قسمت و بخش جهت  پرداخت پول، ۱۵ قسمت و بخش جهت خرید و همچنین ۱۳ قسمت و بخش جهت شرکت در کلاس های آنلاین از اینترنت بهره بری و استفاده می کنند.